De bruiloft

24 januari

DE Bruiloft ....

Na wederom een simpel Thais ontbijt hebben we ons klaar gemaakt voor de bruiloft. Om 10.30 uur exact moesten we bij 'de rotonde' verzamelen om als een stoet naar de ceremonie te gaan. We waren zowaar op tijd en er waren Thaise jongens en meisjes die muziek maakten (＝de jongens) en dansten (＝de meisjes). Het was een pakkend melodietje en dus een beetje meebewegen lukte wel bij meeste van het groepje 'niet zo soepele' Europeanen. Hier waren geen Thaise gasten bij, dus ook alle offers moesten doe de Nederlandse mannen gedragen worden. We hebben het dan over schalen met fruit, bananenboompjes, bloemen en nog wat andere spullen. In ieder geval zoveel dat negen mannen er hun handen vol aan hadden. Niet alles was volgens de ARBO wet samengesteld, dus een aantal moest nog behoorlijk aan het werk ook nog.

Onderweg zagen we opeens de zus van de bruidegom uit de groep schieten en over het railing van het balkon klimmen in haar lange groene zijden jurk. Ze was vergeten het goud mee te nemen dat onderdeel is van de Thaise ceremonie. Een Thaise vrouw 'kost', afhankelijk van haar komaf, opleiding en nog wat meer kenmerken een bedrag van 100.000 tot 300.000 Baht. Daarnaast nog wat goud en dan is de bruidsschat wel zo ongeveer bij elkaar verzameld.

Toen we bij de zaal aankwamen waar de ceremonie plaats zou gaan vinden moesten we nog even buiten blijven staan ... En het was een warme dag .... Daar sta je dan met je stropdas en jasje. Maar goed, het was allemaal nog wel te doen. Na een heleboel ceremonieel gebeuren konden we naar binnen en daar was het net de Thaise ochtendspits. Een kleine chaos van mensen die allemaal door elkaar heen renden met foto- en videocamera's om een glimp op te vangen van het bruidspaar. Continu geroezemoes, geklik van camera's en opmerkingen van Nederlanders (ja, ik ook) omdat die geen flauw benul hadden wat er nu eigenlijk gaande was.

Het bruidspaar zat inmiddels op de grond bij de ouders van Ladda en een nicht van Hugo en haar man. De ouders van Hugo zijn overleden en het is traditie dat bij een huwelijk er altijd een oudere generatie aanwezig is en in dit geval werd die rol dus door zijn oudere nicht overgenomen. Zij werden wel continue als 'the parents' aangeduid, maar ja, dat was nou eenmaal niet anders. Ladda's moeder leeft ook niet meer, dus daar was ook iemand anders die de rol van moeder overnam. Vreemd, als je je beseft dat er eigenlijk nog maar één ouder in leven is en er veelvuldig aan 'de ouders' gerefereerd wordt. Zal best moeilijk zijn als bruid(egom) als je graag had gewild dit met beide ouders te willen delen.

Van het eerste deel hebben we dus weinig tot niets meegekregen en toen ging het bruidspaar naar een podium voor in de zaal alwaar zij klaar gingen zitten voor de 'water ceremony and blessing'. Iedereen loopt dan langs het bruidspaar en zegent hun met water uit een schelp door dit over hun handen te gieten en er ook een wens voor hun bij uit te spreken. Voordeel hiervan is dat je wel schone handen hebt als bruidspaar na afloop :-)

Na nog een paar foto's meer (teller stond denk ik al op 2000) werd er lunch geserveerd op het terras en in de tuin. En ook hier weer van die gerechten die onuitspreekbaar zijn voor mij, maar daarom niet minder lekker waren.

Hierna was het 'pauze' tot 16.30 uur. De Nederlanders (en 3 Belgen en één NL'er uit Australië) hebben even lekker wat gehangen rondom het zwembad alvorens zich op te maken (letterlijk en figuurlijk) voor de tweede ronde ....